Gedicht voor Pasen

Alles aan U doet nog pijn.

Drie dagen slapen is niet genoeg,

U bent wel opgestaan, maar te vroeg,

Zelfs U kunt nog niet beter zijn.

U bent Uzelf nog niet, U bent

Nog de tuinman, een man van

Groen dat nog uitbotten kan,

Nog niet klaar niet herkend.

De zon gaat wel op, maar is

Nog niet opgegaan, er hangt

Nevel die naar U verlangt,

Even bedeesd als Uzelf nog is.

U wijkt uit: ‘Raak mij niet aan.’

Uw wonden trekken, wij hebben U

Zo verschrikkelijk pijn gedaan.

Straks misschien kan het, niet nu.

Maar dat straks is genoeg. Het moet

Zeggen: U bent er al, maar

U komt. Haal diep adem, sta klaar.

Je hebt Mij altijd tegoed.

‘ik moet nog opstijgen naar de Vader.’ (Joh.20: 17a)