Naar aanleiding van een gespreksavond over stress
Na een inleiding en praktische manieren om met stress om te gaan kwam ik ook te spreken over wat er in de bijbel te vinden is aan handvatten. Zo heeft ons geloof een schat aan inspiratie om om te gaan met korte termijn spanning of chronische stress. Zonder volledig te zijn wil ik een aantal op deze plaats aan u doorgeven:
- 6 dagen zul je werken, de 7e dag is een rustdag
Wij hebben dit ritme van werk-rustdag nodig. Tijd om tot jezelf, tot de ander, tot God te komen.
- Voor onderweg-levensfasen? Vind je dat stressvol? Misschien zie je er als een berg tegenop. Psalm 121, Schaduw aan je rechterhand, ook Psalm 23, stok en staf om ons op de goede weg te houden. Als de regenboog in de wolken staat…
- Heb je een zware last/ te druk?
Jezus zegt: Kom bij mij die moe en belast zijn, ik zal je rust geven. Mijn j uk is niet zwaar.
- Alles heeft z’n tijd, weet dat na regen zonneschijn komt. Na spanning ook een rusttijd. Werk-vakantie. Welverdiende rust. Ook is het aan de mens gegeven om te werken én te genieten.
- Vertrouwen, “je mag er zijn”
God heeft je gemaakt, niet om Jezus te zijn maar je mag jezelf zijn. Een diepe zelfwaardering. Vertrouw erop: je bent goed genoeg.
- Bidden
Leg al je bekommernissen op Hem, leg je zorgen en je moeiten bij Hem neer. Zorgen kunnen terecht zijn, maar ook onterecht, zelfopgelegd.
- U bent mijn schuilplaats Heer
(Psalm 62, psalm 91). Na stressvolle dag of week of tijden, soms is het echt een strijd, kun je rusten bij God; in zijn beschutting en bescherming. Iemand kan thuis die schuilplaats vinden; of in een kerkdienst.
- Benedictijns leven
Het gaat om een discipline om de dag te beginnen – en ook om te stoppen, vaste tijden van getijdengebeden. Heel bekend is het Ora en Labora, je hoeft niet alles zelf te doen!
- Christelijke Meditatie
Stille tijd; meditatief wandelen (Emmaüswandeling); Verstilde tijd met God in je leven.
- Gods naam: “Ik zal er zijn” een prachtige betekenis van Gods naam. Voor heel je leven, zijn hand onder je bestaan, de steun in de rug, de zegen over jouw doen en laten, enz. Ga met God en Hij zal met je zijn.
Iemand vroeg: waarom gebeurt het dat je juist in een stressvolle periode zo weinig denkt aan bijvoorbeeld bidden of stille ruimte met God? Misschien omdat je zo gefocust bent op ‘je moet door, volhouden’, dat je iets van oogkleppen op hebt en je hebt geen aandacht voor dat er meer is? Opvallend is dat de een dit meer heeft dan een ander.