In de protocollen van de PKN wordt afgeraden om in de kerkelijke samenkomsten te gaan zingen. Samenzang is riskant en een mogelijke besmettingsbron. En dan wordt er gewezen naar een koorzang in Amsterdam op 8 maart, waar toen meer dan 100 leden besmet zijn geraakt. Ook in Hasselt is een aanwijzing dat het zingen een besmettingsbron is. De discussies hierover zijn fel, want in het kerkelijke Alblasserwaard is weer geen besmettingshaard gebleken in de kerkdiensten.
Het besef dringt door dat het Coronatijdperk langer gaat duren. Over evenementen wordt nu al gesproken dat we die grote manifestaties niet hoeven te verwachten, in ieder geval tot aan begin 2021. Wat doe je dan in het kerkelijke leven? Veel van de aandacht gaat nu uit naar onlinevieringen of beperkte kerkgang. We doen echt ons best. Maar zoals iemand uit de gemeente al zei: “Het is mooi hoor deze mogelijkheid, maar het is toch wel behelpen. Ik mis de ontmoeting.” Natuurlijk proberen we ook het pastorale contact te onderhouden, op afstand. Maar komt de kerk dan toch niet teveel stil te staan?